Sociale verhuurdienst Airbnb en taxi-app Uber veroveren de wereld. De waarde van beide bedrijven wordt al op meer dan een miljard dollar geschat. Maar tegenover deze successen staan ook tal van app-diensten die faalden. Vijf voorbeelden.
Succesverhalen uit de ‘deeleconomie’, waarbij een internetdienst of app als platform dient om grote aantallen aanbieders en vragers aan elkaar te koppelen, prikkelen de verbeeldingskracht.
Wie wil er geen nieuwe variant bedenken van Airbnb, het ‘sociale forum’ voor tijdelijke verhuur van je woning, of taxi-app Uber? Zie ook: Airbnb treedt toe tot ‘Billion dollar startup club’
Maar tegenover deze droomverhalen staan ook tal van initiatieven die het niet haalden, zo bericht zakenkrant The Wall Street Journal in een reportage. Sleutelprobleem is vaak de kosten die startups moeten maken om snel aan schaalgrootte te winnen. Vijf voorbeelden
1) Tutorspree – Airbnb voor bijlesdocenten
Het leek een mooi idee. Bijlesleraren en koppelen aan ploeterende scholieren en studenten. De dienst Tutorspree probeerde het in New York tussen januari 2011 en augustus 2013, maar liep op tegen hoge operationele kosten en gebrek aan schaalgrootte. “We slaagden er niet in zoveel vraag te scheppen, zodat we snel konden opschalen”, aldus mede-oprichter Aaron Harris tegenover de WSJ.
2) Ridejoy - carpooldienst
Aanvankelijk leek het goed te gaan met carpooldienst Ridejoy. In 2011 groeide het aantal gebruikers met 30 procent per maand en meldden ruim 25 duizend rijders en meerijders zich aan. Maar toen begonnen de problemen zich op te stapelen.
De concurrentie van gratis carpoolfora, onder meer op universiteiten, werd hevig. Bovendien kon Ridejoy niet voorkomen dat meerijders cash begonnen af te rekenen, waarbij ze de betaaldienst van Ridejoy links lieten liggen en de commissie van 10 procent uitspaarden.
De groei stagneerde en 25.000 deelnemers bleek niet genoeg om de dienst rendabel te krijgen. In de zomer van 2013 stopte Ridejoy ermee.
3) HiGear - luxe-auto voor een dagje
Via de deeldienst voor luxe-auto's HiGear konden eigenaren van duurdere Mercedessen, BMW's en Audi's voor prijzen van 125 tot 600 dollar per dag hun auto een dagje verhuren. Na vier maanden stonden er 400 auto's in het bestand en lag de omzet op 1 miljoen dollar.
Toch werkte het niet. HiGear ving gemiddeld 90 dollar per transactie als commissie, terwijl de kosten om afnemers te werven via online advertenties op 300 dollar per klant lagen. In december 2011 hield oprichter Ali Moiz ermee op. "Het zou goedkoper zijn geweest om 100 luxeauto's te kopen en ze via een traditionele verhuurservice aan te bieden", liet hij de WSJ weten.
4) Neighborrow.com - huishoudapparaten uitlenen
Probleem met je stofzuiger, hamer kwijt of een keukenmixer nodig? Huur er even eentje in de buurt via Neighborrow.com. Adam Berk probeerde het idee vijf jaar lang uit, maar stopte ermee in 2011. Zijn conclusie: zijn site loste geen urgent probleem op "Je zit nooit in een noodsituatie, dat je sterft als je niet onmiddelijk een drilboor bij de hand hebt", aldus Berk tegenover de WSJ.
5) BlackJet - Uber voor reizen
Een ongebruikte privjet huren voor een tripje. Het bleek toch niet zo'n goed idee van het forum Blackjet uit Florida. De kosten om klanten te verleiden tot herhaald gebruik van de dienst bleken hoog. In 2012 stopte BlackJet ermee.
Mede-oprichter Howard Morgan geeft tegenover de WSJ aan dat de freqentie van het herhaald gebruik, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een taxidienst, het grote struikelblok was. "Je maakt niet elke dag een tripje met een privé-jet en als je echt rijk bent, heb je er zelf één."
Lees ook
Taxi's willen Londen platleggen uit protest tegen taxi-app Uber
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl